Wederom richting Waardenburg om alle teckelvrienden te begroeten.
En daar was ie dan, mijn Jelle! Hij leek nauwelijks groter dan de vorige keer.
Terwijl Jelle voor de laatste keer de huiskamer onveilig maakte, kreeg ik alle benodigde informatie en het puppypakket. (Want de directeur moet toch eten) De hoeveelheid eten, voedertijden, trimprogramma, matje met nestgeur, paspoort, entingen, vlooien en wormenkuren en niet te vergeten de ofiiciele overdrachtspapieren.
En toen mocht ie met mij mee.......
Op de terugweg heb ik mijn autosleutels maar wat graag aan mijn vader gegeven zodat dat kleine hummeltje in een handdoek lekker op schoot kon liggen.
We waren het erf nog niet af of meneer begon al te piepen en ook onderweg vond hij het niet echt gezellig.
Bijna thuis werd hij zelfs een beetje wagenziek. Maar toen hij eenmaal mijn keuken en kamer ontdekte met die heerlijke bench, allerlei leuke speeltjes en lekkers, was het al gauw goed.
Tja en dan moet er natuurlijk weer gespeeld worden.
Net zo lang tot meneer helemaal op was. Dus lekker in de bench gelegd en laten slapen.
Ondertussen kwam de 'kraamvisite' al binnen. Die hebben we maar even beziggehouden met een kop thee en beschuit met muisjes.
Toen Jelle weer wakker werd hebben we met zijn allen buiten gespeeld.
Helaas vindt Jelle de konijnen leuker dan zij hem en zochten zij al snel een veilig plekje op.
Tussendoor nog een dutje gedaan en 's avonds nog heerlijk met hem gespeeld.
 |
| Om om te vreten! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten